Nëse kur hamë arrijmë të ndalemi në një pikë të caktuar, qoftë edhe përballë një pjate të shijshme, kjo është falë aftësisë së trurit për të ndier praninë e lëndëve ushqyese në stomak dhe për ta përdorur këtë informacion për të rregulluar oreksin, shkruan focus.it.

 

Tek njerëzit obezë, ky mekanizëm duket se ka ndryshuar, pasi marrja e sheqernave dhe yndyrave duket se shkakton një reagim të zvogëluar në trurin e pacientëve me probleme të rëndësishme me peshën dhe kjo do të shpjegonte pse është kaq e vështirë të kontrollosh urinë.

 

Grupi i shkencëtarëve të udhëhequr nga Mireille Serlie, një endokrinologe në Universitetin  e Yales, ishte i interesuar të kuptonte se si yndyrat dhe sheqernat stimulojnë zonat e trurit të përfshira në aspekte të ndryshme të këndshme që lidhen me marrjen e ushqimit (ndjenja e ngopjes, mirëqenies dhe shpërblimit ne përjetojmë duke ngrënë diçka që na pëlqen), pa u hutuar nga ndikimi që shija dhe aroma mund të kenë në këtë marrëdhënie.

 

Studiuesit injektuan glukozë dhe yndyrë direkt në stomakun e 28 vullnetarëve me peshë normale (me një indeks të masës trupore të barabartë ose më pak se 25) dhe 30 njerëzve me obezitet (indeksi i masës trupore i barabartë ose më i madh se 30).

 

Më pas ata vlerësuan aktivitetin e trurit të njëri-tjetrit duke përdorur imazhe funksionale të rezonancës magnetike (fMRI).

 

Ata u përqëndruan veçanërisht në striatum, një rajon i trurit që rregullon dëshirën për të kërkuar dhe konsumuar ushqimet për të cilat jemi të interesuar dhe që gjithashtu luan një rol në formimin e zakonit: striatumi gjithashtu kryen këto funksione nëpërmjet neurotransmetuesit dopamine, nivelet e të cilit në truri u matën nga studiuesit 30 minuta pas infuzionit.

 

Dopamina është e përfshirë në ndërtimin e ndjenjës së shpërblimit që marrim nga konsumimi i ushqimit dhe në proceset që na ndihmojnë të ndihemi të ngopur kur kemi ngrënë mjaftueshëm.

 

Në pjesëmarrësit me peshë normale, pas infuzioneve të sheqernave dhe yndyrave, nivelet e dopaminës u rritën dhe aktiviteti i striatumit u ul: prandaj, qarqet e shpërblimit u aktivizuan (rritja e dopaminës), por në të njëjtën kohë nuk kishte më nevojë për të kërkuar ushqim tjetër (ndjenja e ngopjes: pra ulja e aktivitetit të striatumit).

 

Në vullnetarët obezë, nga ana tjetër, aktiviteti i striatumit nuk dukej të modifikohej pas infuzioneve.

 

 

Marrja e yndyrave nuk rriti ndjeshëm çlirimin e dopaminës, gjë që vërtet u vu re pas marrjes së sheqernave, por që nuk arriti të mbyllte aktivitetin e striatumit, sikur ndjenja e ngopjes të mos vinte e regjistruar.