Numri i emigrantëve që aplikojnë për azil në BE është rritur me 28% në gjysmën e parë të këtij viti krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit të kaluar, treguan shifrat zyrtare.
Midis janarit dhe fundit të qershorit të këtij viti, ka pasur 519,000 kërkesa të tilla në bllokun 27-vendesh dhe vendet e lidhura me Zvicrën dhe Norvegjinë, tha Agjencia e Bashkimit Evropian për Azilin (EUAA). Kjo e vendos BE-në në rrugën e duhur për të pritur më shumë se një milion azilkërkues këtë vit, numri më i madh që nga viti 2015-2016 kur pa një fluks të madh, kryesisht sirianë që ikin nga lufta në vendin e tyre.
Në vitin 2015, blloku mori 1.35 milionë kërkesa për azil, më pas në vitin 2016 kishte 1.25 milionë kërkesa të tjera. Numrat ranë në vitin 2017 pasi BE-ja bëri një marrëveshje me Turqinë për ta shtrënguar atë ndaj kalimeve të parregullta kufitare, dhe gjatë kulmit të pandemisë Covid në 2020 dhe 2021 kur ishin vendosur kufizimet e udhëtimit.
Numrat janë rimëkëmbur që atëherë, me 2022 që ka parë një rritje prej 53% të aplikimeve, duke vënë shumë vende të BE-së “nën presion”, tha EUAA. Akomodimi dhe mbështetja tashmë janë pakësuar në shumë raste pasi disa vende të BE-së po presin katër milionë refugjatë ukrainas, të cilët përfitojnë nga një status mbrojtjeje të ndarë nga azili për shkak të luftës së Rusisë në vendin e tyre.
Sirianët dhe afganët përbëjnë gati një të katërtën e kërkesave për azil të pranuara deri më tani këtë vit. Kombësitë e radhës kryesore që kërkojnë mbrojtje në Evropë janë ato nga Venezuela, Turqia, Kolumbia, Bangladeshi dhe Pakistani.
Gjermania, e cila pranoi shumicën e refugjatëve sirianë në 2015-2016, vazhdon të jetë destinacioni kryesor i BE-së për azilkërkuesit, kryesisht ata nga Siria dhe Afganistani. Gjermania mori 62% të të gjitha kërkesave për azil nga sirianë në BE në gjysmën e parë të 2023.
Spanja ishte destinacioni kryesor për azilkërkuesit venezuelianë, të cilëve u jepeshin viza humanitare dhe jo statusi i azilit, ku rastet e tyre kërkonin mbrojtje. Në përgjithësi, 41% e aplikantëve morën ose statusin e refugjatit ose një formë tjetër mbrojtjeje që i lejonte të qëndronin, por pati rezultate shumë të ndryshme të lidhura me kombësi të ndryshme.
Sirianët dhe afganët, me konflikt dhe represion në shtëpi, kishin më shumë gjasa të merrnin një status të tillë, ndërsa turqit kishin më shumë gjasa të refuzoheshin.
EUAA tha se numri i rusëve dhe iranianëve që u është dhënë mbrojtje në Evropë është rritur në krahasim me vitet e fundit të fundit.