Sëmundja e Parkinsonit është një çrregullim neurodegjenerativ që në mënyrë progresive ndikon në aftësinë për të lëvizur.

 

 

Ajo manifestohet përmes simptomave të tilla si dridhje, ngurtësi muskulore, lëvizje e ngadaltë dhe ekuilibër i dëmtuar. Sëmundja rezulton nga humbja graduale e qelizave që prodhojnë dopaminë në tru, duke çuar në nivele të pamjaftueshme të dopaminës, një neurotransmetues kritik për rregullimin e lëvizjes.

 

Mjeku zbulon shenjat e sëmundjes së Parkinsonit

 

 

Simptomat e sëmundjes së Parkinsonit zakonisht zhvillohen ngadalë me kalimin e kohës dhe mund të jenë të ndryshme për çdo person. Disa shenja dhe simptoma të zakonshme të sëmundjes së Parkinsonit përfshijnë:

 

Dridhjet

 

Kjo është simptoma më e zakonshme e sëmundjes së Parkinsonit. Zakonisht fillon në duar ose gishta dhe mund të përhapet në krahë, këmbë dhe fytyrë. Dridhjet janë shpesh më të dukshme kur personi është në pushim.

 

Ngurtësia

 

Sëmundja e Parkinsonit mund të shkaktojë ngurtësi në muskuj, duke e bërë të vështirë lëvizjen e lirë.

 

Bradikinezia

 

Kjo është një ngadalësim i lëvizjes që mund të ndikojë në aktivitetet e përditshme si ecja, veshja ose ngrënia.

 

Probleme të ekuilibrit

 

Sëmundja e Parkinsonit mund të shkaktojë probleme me ekuilibrin dhe koordinimin, duke çuar në rënie dhe lëndime.

 

Probleme të të folurit

 

Sëmundja e Parkinsonit mund të ndikojë në të folur dhe të shkaktojë një zë të butë, të zhurmshëm ose monoton.

 

Humbja e nuhatjes

 

Shumë njerëz me sëmundjen e Parkinsonit humbasin shqisën e nuhatjes.

 

Probleme me gjumin

 

Sëmundja e Parkinsonit mund të shkaktojë shqetësime të gjumit, duke përfshirë pagjumësinë e tepërt gjatë ditës.

 

Ndryshimet e humorit

 

Depresioni dhe ankthi janë të zakonshme tek njerëzit me sëmundjen e Parkinsonit.

 

Kur duhet të vizitoni një mjek?

 

Është e rëndësishme të vizitoni një mjek nëse përjetoni ndonjë nga këto simptoma, veçanërisht nëse ato janë të vazhdueshme ose përkeqësohen me kalimin e kohës. Diagnoza dhe trajtimi i hershëm i sëmundjes së Parkinsonit mund të përmirësojë cilësinë e jetës dhe të ngadalësojë përparimin e sëmundjes.

 

Si trajtohet sëmundja e Parkinsonit? Cilat janë përparimet e fundit në menaxhim?

 

Shkaku i saktë i sëmundjes së Parkinsonit nuk dihet, por studiuesit besojnë se shkaktohet nga një kombinim i faktorëve gjenetikë dhe mjedisorë. Një nga faktorët kryesorë në sëmundjen e Parkinsonit është vdekja e qelizave që prodhojnë dopaminë në tru. Dopamina është një neurotransmetues që ndihmon në rregullimin e lëvizjes dhe kur këto qeliza vdesin, truri nuk prodhon mjaftueshëm dopaminë, gjë që çon në simptomat e sëmundjes së Parkinsonit.

 

Ndërsa nuk ka kurë për sëmundjen e Parkinsonit, ka trajtime të disponueshme që mund të ndihmojnë në menaxhimin e simptomave. Një nga trajtimet më efektive është mjekimi, veçanërisht levodopa, e cila ndihmon në rimbushjen e dopaminës në tru. Medikamente të tjera, të tilla si agonistët e dopaminës, mund të imitojnë efektet e dopaminës në tru.

 

Përveç mjekimit, ka edhe terapi të tjera që mund të ndihmojnë në menaxhimin e simptomave të sëmundjes së Parkinsonit. Një nga këto është stimulimi i thellë i trurit (DBS), i cili përfshin implantimin e elektrodave në tru për të stimuluar zona specifike. DBS është treguar se përmirëson dridhjet, ngurtësimin dhe simptomat e tjera të sëmundjes së Parkinsonit.

 

Studiuesit po eksplorojnë gjithashtu terapi të tjera, si terapia gjenetike dhe terapia e qelizave staminale, si trajtime të mundshme për sëmundjen e Parkinsonit. Terapia gjenetike përfshin futjen e materialit të ri gjenetik në qeliza për të trajtuar ose parandaluar sëmundjet.

 

Studiuesit po hetojnë terapinë gjenetike si një trajtim potencial për sëmundjen e Parkinsonit duke futur gjenet që prodhojnë dopaminë në tru. Terapia e qelizave staminale përfshin përdorimin e qelizave staminale, të cilat janë qeliza që mund të zhvillohen në lloje të ndryshme qelizash në trup, për të zëvendësuar qelizat që prodhojnë dopaminë që kanë vdekur në tru.

 

Ushtrimi është një tjetër pjesë e rëndësishme e menaxhimit të sëmundjes së Parkinsonit. Ushtrimi i rregullt mund të përmirësojë ekuilibrin, fleksibilitetin dhe forcën dhe mund të ndihmojë në ngadalësimin e përparimit të sëmundjes së Parkinsonit. Ushtrimet gjithashtu mund të përmirësojnë disponimin dhe cilësinë e përgjithshme të jetës.