Harrojeni atë që keni mësuar në gjeografinë e shkollës fillore, Toka me sa duket nuk ka shtatë kontinente.
Që në moshë të re, jemi mësuar se bota përbëhet nga Afrika, Antarktida, Azia, Oqeania, Europa, Amerika e Veriut dhe Amerika e Jugut, e megjithatë, kërkimet e reja sugjerojnë se në fakt nuk është kështu.
Një studim i ri, i botuar në revistën Gondwana Research, supozon se ne në fakt kemi vetëm gjashtë kontinente.
Ky pretendim i jashtëzakonshëm është rezultat i një kërkimi të detajuar mbi proceset gjeologjike pas shpërbërjes së Europës dhe Amerikës së Veriut, dhe se si këto masa tokësore kanë evoluuar me kalimin e kohës.
Autori kryesor i studimit, dr. Jordan Phethean, i Universitetit të Derbit, shpjegoi për Earth.com se gjetjet e ekipit të tij tregojnë se "Amerika e Veriut dhe pllakat tektonike euroaziatike nuk janë shkëputur ende, siç mendohet tradicionalisht të ketë ndodhur 52 milionë vjet më parë."
Në vend të kësaj, tha ai, këto pllaka po vazhdojnë të shtrihen dhe kështu janë ende në procesin e ndarjes, në vend që të jenë entitete krejtësisht të ndara.
Me fjalë të tjera, Amerika e Veriut dhe Europa mund të konsiderohen si një kontinent i vetëm dhe jo dy të ndryshëm.
Studimi përqendrohet në ishullin vullkanik të Islandës, i cili më parë u kuptua se ishte formuar rreth 60 milionë vjet më parë si rezultat i kreshtës së mesit të Atlantikut. Ky kufi tektonik, i formuar nga pllakat e Amerikës së Veriut dhe Euroazisë, mendohet të ketë shkaktuar shfaqjen e një shtëllunge të nxehtë manteli që krijoi përfundimisht ishullin, siç vëren Earth.com.
Megjithatë, duke analizuar me kujdes lëvizjet tektonike në të gjithë kontinentin afrikan, Phethean dhe kolegët e tij e kanë kundërshtuar këtë teori dhe kanë paraqitur një ide të re radikale.
Ata argumentojnë se Islanda, së bashku me kreshtën e Grenlandës, Islandës, Faroeve (GIFR), përmban fragmente gjeologjike nga pllakat tektonike europiane dhe të Amerikës së Veriut.
Kjo, thonë ata, sugjeron se këto rajone nuk janë forma të izoluara të tokës, siç mendohej më parë, por pjesë të ndërlidhura të një strukture më të madhe kontinentale.
Shkencëtarët madje kanë shpikur termin "Rifted Oceanic Magmatic Plateau" (ROMP) për të përshkruar këtë veçori të re gjeologjike, e cila mund të ketë implikime themelore për mënyrën se si ne e perceptojmë formimin dhe ndarjen e kontinenteve të Tokës.
Në të vërtetë, e atillë është domethënia e tij sa Fetheani e ka përshkruar zbulimin si ekuivalentin e shkencës së tokës me gjetjen e qytetit të humbur të Atlantidës. Kjo, thotë ai, sepse ai dhe kolegët e tij kanë zbuluar "fragmente të kontinentit të humbur të zhytur nën det dhe kilometra të rrjedhave të holla të lavës". Për më tepër, studiuesit kanë gjetur ngjashmëri të habitshme midis Islandës dhe rajonit vullkanik Afar të Afrikës. Dhe nëse studimi i tyre rezulton i saktë, kjo do të thotë se kontinentet europiane dhe të Amerikës së Veriut janë ende në procesin e ndarjes dhe, për rrjedhojë, janë ende të lidhur.
Phethean pranon se gjetjet e ekipit të tij do të ngrenë disa vetulla, por ai këmbëngul se ato janë të bazuara në kërkime të përpikta.
"Është e diskutueshme të sugjerohet se GIFR përmban një sasi të madhe koreje kontinentale brenda saj dhe se pllakat tektonike europiane dhe të Amerikës së Veriut ndoshta nuk janë ndarë ende zyrtarisht," pranoi ai, ndërsa theksoi se puna e tij mbështet këto hipoteza.
Megjithatë, kërkimi është ende në fazën e tij konceptuale dhe ekipi synon të kryejë teste të mëtejshme në shkëmbinjtë vullkanikë të Islandës për të marrë prova më konkrete të një kore të lashtë kontinentale. Ata po përdorin gjithashtu simulime kompjuterike dhe modelim tektonik të pllakave për të kuptuar më mirë se si është formuar ROMP. Ky hulumtim pason zbulimin e mëparshëm të Fetheanit të një "proto-mikrokontinenti" të fshehur të vendosur midis Kanadasë dhe Grenlandës. Kjo tokë primitive është sa madhësia e Anglisë dhe ndodhet poshtë ngushticës Davis, pak larg ishullit Baffin.
Phethean vuri në dukje se "shkëputja dhe formimi i mikrokontinenteve janë fenomene të vazhdueshme", të cilat i ndihmojnë shkencëtarët të kuptojnë më mirë sjelljen e kontinenteve dhe tektonikën e pllakave. Një njohuri e tillë mund të ndihmojë ekspertët të parashikojnë se si mund të duket planeti ynë në të ardhmen e largët dhe të ndihmojë në gjetjen e burimeve të dobishme./Indy100 - Syri.net
