unësimi joformal, i njohur ndryshe si puna pa kontratë, mbrojtje ligjore ose sigurime shoqërore, mbetet i përhapur në mbarë botën. Sipas vlerësimeve të vitit 2023 nga Organizata Ndërkombëtare e Punës (ILO), 58% e fuqisë punëtore globale është e angazhuar në punësim informal. Pas përjashtimit të punëtorëve të bujqësisë, shifra zbret në 50%.

Në Europë dhe Azinë Qendrore, punësimi informal përbënte 1 në 5 punëtorë deri vonë. Megjithëse shkalla e një punësimi të tillë është më e ulët në vendet e BE-së krahasuar me rajonet e tjera, një numër i konsiderueshëm punëtorësh në të gjithë Evropën ende marrin pjesë në ekonominë e rastësishme ose me kontratë zero-orëshe.

Sipas të dhënave të ILO-s për vitin 2023 ose shifrave më të fundit të disponueshme, Hungaria dhe Polonia kishin normat më të larta të punësimit informal midis vendeve të BE-së, me përkatësisht 17.8% dhe 9.8%. Në të kundërt, ekonomia informale është shumë më pak e përhapur në shtetet e tjera anëtare të BE-së, me normat e punësimit informal që bien nën 2% në një të tretën e vendeve të BE-së.

Malta shënoi shkallën më të ulët të punësimit informal me 0.7%, e ndjekur nga Sllovenia me 1%, dhe si Belgjika dhe Bullgaria me 1.3%. Megjithatë, kur merret parasysh Shoqata e Tregtisë së Lirë (EFTA), vendet kandidate për në BE dhe vendet kandidate potenciale, pamja ndryshon ndjeshëm. Gjeorgjia dhe Moldavia dalin si vende të jashtme me norma joformale punësimi prej 56% dhe 52%, respektivisht.

Pse punësimi informal është kaq i lartë në Turqi?

Përtej këtyre dallimeve, Turqia regjistroi shkallën më të lartë të punësimit informal midis këtyre vendeve, me 27.3%. Pjesa e lartë e punësimit në bujqësi në Turqi është një faktor kyç që kontribuon në rritjen e shkallës së punësimit informal të vendit, sipas profesorit Aziz Çelik të Universitetit të Kocaelit. “Ndërsa punësimi në bujqësi është mesatarisht rreth 4% në vendet evropiane, ai është afërsisht 15% në Turqi,” vuri në dukje profesori.

Ai theksoi se puna e rastësishme në Turqi është veçanërisht e shfrenuar brenda sektorit bujqësor, ku 81% e punësimit është informal, krahasuar me 17% në sektorët jo-bujqësorë. Meqenëse përqindja e punësimit në bujqësi ka ardhur duke u ulur vitet e fundit, shkalla e përgjithshme e punësimit informal në Turqi ka qenë gjithashtu në rënie, nga pak mbi 50% në 2004, siç raportohet nga Instituti i Sigurimeve Shoqërore të Turqisë.

Çelik gjithashtu vuri në dukje faktorët institucionalë dhe ligjorë si kontribuues të rëndësishëm në vazhdimësinë e punësimit informal në Turqi. Ai theksoi se efektiviteti i masave për të luftuar punësimin e paregjistruar luan një rol vendimtar. Megjithatë, në Turqi, amnistitë e shpeshta të taksave dhe primeve të sigurimit (ristrukturimet) dhe mungesa e inspektimeve të rrepta kanë lejuar që punësimi i paregjistruar të mbetet i lartë. Punësimi joformal është veçanërisht i lartë në mesin e vendeve kandidate dhe potenciale kandidate për në BE.

Britania e Madhe ka numrin më të madh të ekonomive më të mira të Europës

Është e habitshme që punësimi informal është më i përhapur në MB krahasuar me disa vende të tjera europiane. Ndër pesë ekonomitë kryesore të Europës, Britania e Madhe kishte shkallën më të lartë të punësimit informal me 6.5%, e ndjekur nga Italia me 3.8% dhe Franca me 3.6%. Në të kundërt, shkalla e punësimit informal ishte 2.6% në Spanjë dhe 2.5% në Gjermani.

Arsyet pas pabarazive: Normat shoqërore dhe legjislacioni

Normat sociale, traditat dhe legjislacioni janë faktorë kyç që kontribuojnë në pabarazitë në punësimin informal në të gjithë Evropën, sipas profesorit Mihails Hazans nga Universiteti i Letonisë, i cili ka hulumtuar gjerësisht punën informale në të gjithë kontinentin. Për shembull, në Poloni, prevalenca e ndërmarrjeve të vogla, të cilat shpesh mbështeten te punëtorët informalë, mund të shpjegojë pjesërisht normat më të larta të punësimit informal.

Për më tepër, përbërja sektoriale e punësimit luan një rol të rëndësishëm. Hazans theksoi se punësimi informal priret të jetë më i lartë në vendet ku sektorët e hotelerisë dhe ndërtimit përfaqësojnë një pjesë më të madhe të punësimit total. Këto industri janë veçanërisht të prirura ndaj informalitetit për shkak të natyrës së punës së tyre dhe lehtësisë me të cilën mund të integrohet puna informale.

Lidhur me shkallën më të lartë të punësimit informal në MB, Mihails Hazans vuri në dukje se “nuk kërkohet një kontratë me shkrim në MB”, gjë që mund të kontribuojë në përhapjen e punës informale. Ai gjithashtu vuri në dukje se ekonomia e koncerteve mund të luajë një rol të rëndësishëm në ndikimin e këtyre normave më të larta, pasi koncerteve shpesh i mungojnë kontratat dhe mbrojtjet formale.

Bazuar në të dhënat e Anketës Sociale Evropiane, profesori Hazans zbuloi se shkalla e punësimit informal në MB është në fakt më e lartë se vlerësimi i ILO-s. Në vitin 2018, shkalla informale e punësimit në MB ishte 8.5%. Kjo normë u rrit në 13.3% midis mesit të 2021 dhe 2022, përpara se të binte në 8.9% në 2023. Në llogaritjet e tij, një trend i ngjashëm u vërejt në Irlandë, ku shkalla e papunësisë ishte 12.6% në 2018, dukshëm më e lartë se 1.8% e raportuar nga ILO. Ky model vlen edhe për Portugalinë, me vlerësimin e Hazans në 9.3%, krahasuar me shifrën e ILO prej 4.6%.

Anasjelltas, ai identifikoi norma më të ulëta të papunësisë për Hungarinë dhe Poloninë sesa ato të raportuara nga ILO. Në ekonomitë informale, të njohura edhe si ekonomi të nëndheshme ose në hije, punëtorëve u mungon mbrojtja sociale dhe ligjore, duke i lënë ata të cenueshëm. Për më tepër, rreziku i varfërisë familjare rritet me shkallën e informalitetit brenda një familjeje./Scan